Een lifter maakt in een wegrestaurant kennis met de prachtige en intrigerende Nona. Ze stelen een wagen en beginnen een moorddadig tochtje dat hen uiteindelijk in Blainesville- Maine, brengt, het stadje waar de verteller woont. Nona neemt hem mee naar een kerkhof en één speciaal graf, dat van zijn moeder (die Nona zou kunnen zijn, maar dat vertelt King niet) en Nona transformeert in een rat. Als de politie ter plaatste komt, is Nona verdwenen en de lifter wordt verantwoordelijk geacht voor de moorden.
Titel: Nona
Auteur(s): Stephen King en anderen
Jaartal eerste uitgave: 1985
Uitgebracht in Nederland als: pocket
Binnenschrift: Nee
Nominatie(s): Nee
Verfilmd: Nee
Verhalen in dit boek:
- Alfred Hitchcock – Inleiding
- Michael Bishop – Mory
- Ramsey Campbell – De kleine stem
- John Crowley – Waar de geesten heenvoeren
- Dennis Etchinson – De nachthavik
- Davis Grubb – Fragment van een verschroeid dagboek
- Stephen King – Nona
- R.A. Lafferty – Splinters
- Thomas F. Monteleone – Waar alle liederen treurig zijn
Hieronder de boeken en/of bundels waarin deze titel ook is verschenen:
De ballade van de flexibele kogel
Duistere krachten
Het rak en andere verhalen
Het rijk der doden
LuisterCD: Nona
Het verhaal is uitgegeven met de volgende covers:
(Klik op de afbeeldingen voor de volledige cover)
90-6213-694-X Paperback Loeb 1e druk 1985 |
Informatie over diverse uitgaven:
De verschillende uitgaven van dit verhaal zijn besproken in Kings Things in de rubriek ‘Uitgelicht‘.
Overige informatie:
–
Het begin van het verhaal gaat als volgt:
Ik weet niet hoe ik het moet verklaren, zelfs nu niet. Ik kan u niet vertellen waarom ik het allemaal gedaan heb. Dat kon ik tijdens het proces ook al niet. En er zijn hier een hoop mensen die me ernaar vragen. Inclusief een psychiater. Maar ik zeg niets. Mijn lippen zijn verzegeld. Behalve hier in mijn cel. Hier zwijg ik niet. Schreeuwend word ik wakker. In de droom zie ik haar op me af komen lopen. Ze draagt een witte, bijna doorzichtige jurk, en haar gezicht heeft een uitdrukking van zowel wellicht als triomf. Ze komt door een donkere kamer met een stenen vloer naar me toe, en ik ruik de droge oktoberrozen. Ze heeft haar armen wijd gespreid ik ga naar haar toe terwijl ik de mijne uitstrek om haar te omarmen. Ik voel angst, afkeer… en een onuitspreekbaar verlangen.
Nominaties:
–
Verfilmd:
–