Dit is het verhaal dat verteld wordt door een advocaat in de 249B East Thirty-fifth Street, een club waar verhalen verteld worden. Boven het haardvuur zit een steen, met de inscriptie: “It’s the tale, not he who tells it.” Deze steen is als het ware een metafoor voor de verhalenverteller. Hier wordt het verhaal The man who would not shake hands verteld, hier zijn de kamers eindeloos en de butler van het huis, Mr. Stevens (zonder twijfel een verwijzing naar Stephen), zegt dat er altijd meer verhalen zullen zijn, wat er ook gebeurt. Het kerstverhaal dat hier aan de orde is, gaat over een dokter in de jaren 1930, die een speciale ademhalingsmethode ontwikkelt om te voorkomen dat moeders zouden sterven tijdens de geboorte van hun kind. Sandra Stansfield, een alleenstaande hoogzwangere vrouw, is van plan de techniek van de dokter op te volgen en de dood te overwinnen.
Originele titel: The breathing method
Auteur(s): Stephen King
Jaartal eerste uitgave: 1987
Uitgebracht in Nederland als: Paperback, pocket
Verhalenbundel: Nee
Binnenschrift: ‘Voor Peter en Susan Straub’
Nominatie(s): Ja
Verfilmd: Nee
Het boek/verhaal is uitgegeven met de volgende covers:
(Klik op de afbeeldingen voor de volledige cover)
90-245-1852-0 Zwarte Pocket Luitingh buitenkant, Veen op titelblad 1e druk – 1985 |
De boeken of tijdschriften waarin verhalen uit dit boek zijn uitgegeven hebben de volgende covers:
Informatie over diverse uitgaven:
–
Het begin van het verhaal gaat als volgt:
Ik kleedde me op die avond iets haastiger aan dan gewoonlijk, dat geef ik toe – het sneeuwde, het waaide, het was bitter koud. Het was 23 december 197-, en ik vermoed dat er andere leden van de club waren die hetzelfde deden. Het is maar al te goed bekend dat het in New York op stormachtige avonden moeilijk is om aan een taxi te komen, dus ik bestelde van tevoren een taxi. Ik deed dit om half zes, terwijl ik om acht uur gehaald wilde worden – mijn vrouw trok haar wenkbrauwen op maar zei niets. Ik stond al om kwart voor acht onder de kap van het flatgebouw aan East-Fifty-eight Street, waar Ellen en ik sinds 1946 hadden gewoond, en toen de taxi vijf te laat was, merkte ik dat ik ongeduldig heen en weer stapte.
Nominaties:
• Best Collection bij World Fantasy 1983
Verfilmd:
• Dollarbaby