Het boek | Op media | Filmverhaal | Acteurs | Filmprijzen
Galerij | Wallpapers | King op de Mijl | Weetjes en Quotes
Spoiler alert!
De film bestaat uit flashbacks, die de memoires vertellen van Paul Edgecombe. Hij was vroeger bewaker in de dodencellen van blok E. Hij is nu bejaard en vertelt zijn levensverhaal aan medebewoonster Elain in het bejaardentehuis, over de tijd dat hij daar werkte. En dat een gevangene, John Coffey genaamd, heel veel indruk op hem heeft gemaakt.
Paul had in het jaar dat John Coffey daar was, last van zijn ergste blaasontsteking ooit. Hij hoopte dat het vanzelf wel over zou gaan, en zo was hij toch aan het werk op ‘zijn’ Mile. The Green Mile. Het heet zo, omdat dit het laatste stuk is dat de gevangenen lopen naar hun executie, en omdat de vloer daar groen is. In de cellen daarvoor wachten zij tot het tijd is voor executie of dat ze toch nog vrijgesproken worden.
Paul Edgecombe (Tom Hanks) heeft de leiding over de dodencellen en wordt daarbij geholpen door (zie foto’s hieronder in volgorde) Dean Stanton (Barry Pepper), Brutus ‘Brutal’ Howell (David Morse), Harry Terwilliger (Jeffrey DeMunn) en Percy Wetmore (Doug Hutchison).
Percy is een heel vervelende collega, en als hij niet het neefje van de baas zou zijn geweest zou hij hem allang ontslagen hebben. Brutus is de rechterhand van Paul, en een solide en betrouwbare gevangenisbewaarder. Bewaker Hal is een goede en eerlijke vent. Op deathrow, zoals we dat hier ook wel kennen, zitten een aantal mensen al opgesloten: Eduard Delacroix (Michael Jeter) en John Coffey (Michael Clarke Duncan) als de nieuwe gevangene wordt gebracht: een monster met de naam ‘Wild Bill’ Wharton (Sam Rockwell). Allen zijn tot de doodstraf veroordeeld, en die wordt uitgevoerd door elektrocutie op de elektrische stoel, die de bijnaam ‘Old Sparky’ heeft.
Toen John Coffey op de Groene Mijl aankwam, keek Brutus uit het raam en zag dat de assen van de auto ver waren in gezakt. Eerst dacht hij dat de auto kapot was, maar tot zijn grote verbazing komt er een reusachtige neger uit.
John Coffey is veroordeeld wegens de moord op twee jonge blonde meisjes. Door zijn uiterlijk gaan ze in eerste instantie heel voorzichtig met hem om; je wilt zo’n reus niet kwaad maken natuurlijk, maar alles wat ze ook verwacht hadden: het valt mee… John is bang in het donker en wil het licht steeds aanhouden. Hij lijkt wat simpel en kan niet lezen of schrijven en lijkt alleen maar goedheid uit te stralen.
Pauls blaasontsteking wordt steeds erger, en hij neemt niet de tijd om naar de dokter te gaan… hij zegt tegen zijn vrouw dat het vanzelf wel weer over gaat. Maar telkens als hij naar toilet moet voelt het net of hij scheermesjes plast.
Op de Mijl woont ook een muisje. Die woont er al heel lang, en iedereen heeft een hekel aan het beestje. Vooral Percy kan de muis niet uitstaan. Er is al van alles aan gedaan om het beestje te pakken te krijgen maar zonder resultaat. Percy haalt alle kasten en troep weg, maar het beestje is nergens meer te bekennen. Ondertussen krijgt de baas van Paul, Hal, te horen dat zijn vrouw een tumor in het hoofd heeft en ongeneeselijk ziek is.
Op het moment dat Wild Bill aankomt op deathrow, gaat deze volledig uit zijn dak: hij pakt Dean met zijn handboeien om zijn hals en stompt Paul in zijn kruis, waardoor hij in elkaar zakt van de pijn. Percy staat maar wat te kijken en doet niets. Brutus weet Wild Bill neer te slaan en die wordt bewusteloos in zijn cel gesmeten. De bewakers zijn boos op Percy en dreigen naar hun baas te gaan, maar Percy zegt er dan voor te zorgen dat ze ontslagen worden door zijn oom (de baas van de gevangenis, Hal) verkeerd te informeren. Percy loopt boos over de groene Mijl, en breekt in het langslopen met zijn knuppel 3 vingers van Delacroix.
Dan komen ze er achter dat het muisje is getemd en krijgt eten van Delacroix. Hij noemt het Mr. Jingles en heeft het trucjes geleerd. Hij kan van de ene naar de andere schouder lopen, en een leeg klosje apporteren, en de bewakers zien dat en kunnen er om lachen.
Paul weet alles weer een beetje tot bedaren te brengen en geeft iedereen klusjes, waarna hij zelf op de Mijl blijft om deze te bewaken. Maar als de anderen weg zijn zakt hij bijna weer in elkaar van de pijn, als John Coffey hem roept. Hij gaat erheen en wordt gevraagd voor de tralies te gaan staan. Delacroix herinnert Paul eraan dat dit niet mag, maar Paul zegt dat hij zich er niet mee moet bemoeien en doet het toch. Hij wordt door John bij zijn kruis gepakt, terwijl Delacroix om de andere bewakers staat te schreeuwen. Dan gaan de lichten op de Mijl feller branden en knapt er zelfs een lamp.
Daarna laat John los, opent zijn mond waarbij allerlei vliegjes ontsnappen, en gaat daarna vermoeid op bed liggen. Paul voelt dat de pijn weg is, en vraagt aan John wat hij heeft gedaan. John zegt alleen: ”Ik heb u geholpen, baas”. Paul gaat daarna naar het toilet en voelt totaal geen pijn meer. Als hij het goede nieuws aan zijn vrouw heeft verteld is ze ontzettend blij en hij beleeft samen met haar de nacht van zijn leven. Paul neemt de volgende ochtend vrij, en gaat met de advocaat van Coffey praten, omdat hij niet kan geloven dat Coffey de meisjes heeft gedood. Maar hij is gevonden met hun beide lichaampjes in zijn grote armen. Daarnaast leven we in de jaren ’30 in Louisiana, waar een zwarte man met dit bewijs altijd zal worden veroordeeld.
Als dank voor het genezen van zijn blaasontsteking, heeft Paul een maisbrood meegenomen voor John. Die wil wel delen met Delacroix en Mr. Jingles, en Bill is jaloers dat hij niets krijgt. Vervolgens piest hij op de schoenen van bewaker Harry. Dat wordt afgestraft door de bewakers door hem met de brandslang helemaal nat te spuiten en hem vervolgens een dag in de isoleercel te gooien.
De dag erna koopt hij voor een duppie een chocoladekoek bij de schoonmaker, propt zijn mond vol en wacht tot er een bewaker langskomt. Dan doet hij beide handen tegen zijn wangen en spuugt Brutus helemaal onder. Dat komt hem op twee nachtjes isoleercel te staan.
Bij het oefenen en executeren van een van de gevangenen mag Percy alleen maar toekijken. Ze maken de zaal klaar en schoon met elkaar. Hij weet wel dat iedereen hem liever ziet gaan dan komen en zegt: ”Als ik de executie van Delacroix mag leiden, ga ik weg”. In eerste instantie vindt niemand dit een goed idee, maar later realiseren ze zich dat dit waarschijnlijk de enige manier is om van Percy af te komen.
Delacroix vraagt zich af wat er met Mr. Jingles gaat gebeuren als hij er straks niet meer is. Zijn executie is naderende. Brutus verzint een circus in Florida, waar ze Mr. Jingles heen kunnen brengen. Hij kan dan trucjes doen voor de bezoekers. Delacroix vindt het fantastisch. Tijdens het praten gooit hij steeds het klosje weg, dat de muis dan apporteert. Hij gooit het klosje per ongeluk uit zijn cel, en Mr. Jingles gaat er achteraan. Dan stampt Percy het beestje plat, waarna hij in lachen uitbarst.
Terwijl hij daarna wegloopt zegt John: “Geef die muis hier maar, misschien is het nog niet te laat!” Paul geeft de muis aan John en alle lampen op de Mijl gaan weer feller schijnen, John laat weer een lading vliegjes gaan en gaat weer slapen omdat hij moe is. Het muisje leeft daarna weer. De bewakers zijn meer dan verbaasd.
Ondertussen moet er geoefend worden voor de executie van Delacroix, dus leidden ze hem af door hem als afscheid met Mr. Jingles te laten optreden voor de hoge bazen (o.a. de loodgieter in een mooi pak) van de gevangenis en dan oefenen de bewakers zijn executie, die Percy zal gaan leiden. Dan komt Delacroix opgetogen terug van de voorstelling.
Als Percy vervolgens wat te dicht de cel van Wild Bill komt, pakt deze hem vast en betast hem. Met de hulp van Brutus weet Percy uit deze benauwde situatie te komen. Als daarna aan hem gevraagd wordt hoe het met hem gaat plast hij in zijn broek. Delacroix komt niet meer bij (hij haat Percy omdat die zijn vingers heeft gebroken). Percy wil dat iedereen zijn mond hier over houdt, en dreigt weer met ontslag van iedereen. Percy loopt vloekend op Delacroix de mijl af.
Percy wordt verteld dat de muis nog leeft, en Bull en Paul dreigen de baas te vertellen dat hij in gebreke bleef toen Wild Bill arriveerde en uit zijn dak ging.
De dag dat Del wordt geëxecuteerd onweert het buiten. Als Delacroix eenmaal op de stoel zit, vertelt Percy hem dat mouseville een fabeltje is en vergeet Percy met opzet de spons nat te maken die op het hoofd van Delacroix geplaatst wordt om beter te geleiden. Hierdoor sterft Delacroix een zeer pijnvolle dood. Hij vliegt zelfs in brand en de mensen in de zaal gaan weg vanwege de afschuwelijke stank.
Ondertussen is Coffey, die alles meevoelt helemaal van slag, terwijl hij op de muis aan het passen is. De muis krijgt een schok, en verdwijnt weer onder de deur door. Wild Bill verbouwt zijn cel; helemaal flippend. Percy ziet wat hij teweeg heeft gebracht, en schrikt ervan. Paul dwingt hem om te kijken, hij had al snel door wat er aan de hand was.
Nadat Delacroix uiteindelijk gestorven is wil Brutus Percy in elkaar slaan, maar wordt tegengehouden door Paul.
De baas, Hal, komt natuurlijk vragen wat er zo fout ging, en wordt ingelicht dat Percy heeft geblunderd (What happens on the Mile, stayes on the Mile) maar morgen zijn ontslagbrief inlevert en ergens een administratieve baan gaat doen.
Paul en zijn vrouw Jan gaan de volgende dag even bij Melinda en Hal op bezoek. Melinda heeft een goede dag, maar je ziet dat het slecht met haar gaat. Paul krijgt daardoor een idee, en vraagt de dag erop zijn collega’s (behalve Percy natuurlijk) te eten. Hij legt hen het idee voor om (met risico voor hun baan) John naar Melinda te brengen en te kijken of hij haar kan genezen. Zo gezegd, zo gedaan.
De dag dat dit gebeurt stampen ze een hele berg slaappillen fijn, en geven deze aan Wild Bill die aan het zeuren is om een cola. Percy is er dan nog, en zit in het kantoor vieze boekjes te lezen, en die nemen ze te grazen door hem in een dwangbuis in de isoleercel te gooien, als straf voor wat hij Delacroix heeft aangedaan. Dan is het tijd om Coffey uit zijn cel te halen: zonder dat ze hem wat uitleggen weet hij dat ze een ritje gaan maken. Als ze langs de cel van Wild Bill lopen, blijkt deze nog wakker en pakt die Coffey vast. Zo leert Coffey dat Bill een heel slecht mens is en dat hij de man is die de twee meisjes vermoord heeft waarvoor hij nu in de cel op deathrow zit.
John is blij buiten te zijn, en geniet van het gras en de sterren. Rond 2:30 komen ze aan bij het huis van Hal en Melinda. Hal wil hen tegenhouden maar Brutus houdt hem tegen, terwijl John op weg gaat naar de slaapkamer van Melinda. Hij gaat naast haar op het bed zitten en ze praten even. Ondertussen staat iedereen in de slaapkamer. Dan buigt Coffey over Melinda heen, geeft haar een kus en neemt haar adem in zich op. Het hele huis trilt, de klok barst en alle lampen schijnen heel erg fel. Alleen deze keer komen er geen vliegjes uit de mond van John Coffey. Hij heeft het kwaad doorgeslikt. Melinda geeft Coffey haar St. Christoffelpenning als dank.
Dan moeten ze snel weer terug naar de gevangenis, want het wordt al bijna licht en niemand mag John missen op de Mijl. Ze laten Percy weer los, maar zijn ondanks hun dreigementen toch bang dat hij hen zal verraden. Dan loopt hij langs de cel van Coffey, die hem vastpakt en de vliegjes van Melinda aan hem overdoet. Percy krijgt een gekke blik, en als zijn collega’s hem weer loslaten strompelt hij verder naar de uitgang. Dan komt hij langs de cel van Wild Bill en schiet hem neer. Daarna komen de vliegjes weer uit zijn keel, en die lossen weer op in de lucht.
Paul kijkt Coffey aan en John zegt dat hij zo twee heel slechte mannen heeft gestraft. Op de vraag waarom hij Bill heeft gestraft, geeft John Paul een hand en laat hem in gedachten zien hoe het echt met de twee vermoorde meisjes is gegaan, en geeft hem ook een stukje van zichzelf mee. Paul ziet dat Wild Bill het heeft gedaan, hij was klusjesman bij de familie en heeft ze ’s nachts ontvoerd en vermoord.
Percy weet niet meer wie hij is en wordt afgevoerd naar het gekkenhuis.
De club bewakers weet dus dat John Coffey 100% onschuldig is, maar ze kunnen het niet bewijzen en de baas zou hun voor gek verklaren. Ze proberen hem het laatste stukje van zijn leven nog zo prettig mogelijk te maken – zo mag hij bijvoorbeeld de film Top Hat zien. Hij zou zelfs mogen ontsnappen, maar dat wil hij niet. En Coffey wil ook dat de executie doorgaat; hij wil zelf graag dood, omdat hij er niet meer tegen kan wat mensen elkaar allemaal aandoen.
Op de dag van Coffey’s executie is iedereen verdrietig. Coffey verteld dat hij droomde over Mr. Jingles en de meisjes, en dat het goed met ze gaat. In het zaaltje, waar de familie van de vermoorde meisjes aanwezig is, druipt de haat eraf. Coffey voelt dat, en geeft dat aan bij de bewakers, waarop Brutus hem aanraadt naar de gevoelens van de bewakers te kijken, die hem absoluut niet haten. Coffey wil het masker niet op (hij is bang voor het donker) en dat mag. Paul wijkt van het protocol af schudt hem nogmaals de hand. Niemand houdt het droog als de elektriciteit wordt aangezet en John overlijdt.
Dit was het verhaal dat Paul aan Elaine in het bejaardentehuis vertelde. Hij neemt haar mee op een wandeling en in het schuurtje op het terrein staat een doosje, met daarin Mr. Jingles. Hij vertelt haar dat het de laatste executie is die hij ooit gedaan heeft.
Paul is inmiddels 108 jaar, en Mr. Jingles al 60. Paul denkt dat ze door het contact met John Coffey min of meer onsterfelijk zijn geworden. Hij weet dat hij nog langer zal leven, en ziet het als zijn straf voor het executeren van John Coffey dat hij alle mensen die hij liefheeft moet zien overlijden.