Introductie | Het boek | Van boek naar film | De film | Filmcast
Filmmuziek | Galerij | Filmquotes | Op media | Feiten en foutjes | Remake
| Music by: W.G. Snuffy Walden Edited by: Pat McMahon Production designer: Nelson Coates Director of photography: Edward Pei Supervising producer: Peter McIntosh Executive producers: Richard P. Rubenstein and Stephen King Produced by: Mitchell Galin Teleplay by: Stephen King Based on his book Directed by: Mick Garris Production by: Laurel A unit of Spelling Entertainment Inc  Dit is een foto van de echte ‘callsheet’ voor Stephen Kings dag op de filmset in zijn rol van Teddy, een vrachtwagenchauffeur. |
And it was clear she couldn’t go on Blue Oyster Cult |
De film begint bij een laboratorium van het leger in Californië, waar een ongeluk gebeurt en een levensgevaarlijk virus vrijkomt. Men probeert de portier het hele gebied nog hermetisch af te laten sluiten, echter deze rent naar zijn huisje op het terrein en stapt met vrouw Sally en dochter in de auto. De portier, genaamd Charlie Champion, weet op het laatste nippertje te ontsnappen. We horen muziek: “Don’t fear the Reaper”.
Dan zien we Hap’s Service Station in Arnette-Texas in beeld. Omdat het regent staat een stelletje stamgasten binnen koffie te drinken, en zien een zwabberende auto aankomen. Ze sluiten op tijd de pomp af waar Champion op in rijdt. Hij kruipt uit de auto en vraagt hulp voor zijn vrouw en kind (zijn al overleden) en spreekt over project Blue en dat hij de donkere man niet kan ontlopen. Al hoestend en rochelend sterft hij in de armen van Stu.
Na een reclame voor ‘Flu buddy’ zien we Generaal Starkey opdracht geven om het leger naar Arnette te sturen om het stadje te isoleren van de buitenwereld. Een neef van Hap die bij de politie werkt, waarschuwt Hap dat de gezondheidsdienst onderweg is naar Arnette. Daarna vertrekt hij, en neemt hij contact op met het politiebureau omdat hij zoveel legerauto’s naar Arnette ziet rijden. Hij liegt dat hij niet in Arnette is geweest, en rijdt door. We zien een raaf op de quarantaine bordjes die geplaatst zijn, en even later ook in de stad. Een basketbal van spelende kinderen wordt lek gereden, en militairen met maskers voor halen mensen van de straat. De personen die de avond ervoor in contact zijn geweest met Champion worden uit hun huizen gehaald, samen met hun gezinnen en mensen waarmee ze in contact zijn geweest. Men is niet zachtzinnig en iedereen wordt op het vliegtuig naar Vermont gezet..
Text Box: Bekijk de filmtrailer
Larry Underwood draait zijn eigen CD in de auto: “Baby can you dig your man”, en rijdt naar het huis van zijn moeder. Die is niet zo blij om hem te zien. Hij krijgt wat te eten, en zegt dat ie er even tussenuit moet. Maar zijn moeder heeft in de gaten dat hij in de problemen zit, en weet uit hem te krijgen dat hij 40.000 schuld heeft. Maar Larry praat het goed: zijn plaat staat immers al op de 21ste plaats?
Een filts van Vermond komt door het beeld: We zien een zwaar beveiligde ziekenboeg, en zien iemand dood gaan. De artsen, veilig buiten de ruimte, vragen zich af waarom Stu nog niet eens ziek is, en willen hier snel achter zien te komen.
Harold, een puisterige jongen, komt aan bij het huis van de familie Goldsmith. Franny wil net doen of ze niet thuis is, maar haar vader die in de tuin aan het werk is, meldt Harold dat ze in de keuken is. Hij is al sinds zijn 9e jaar verliefd op haar, maar Fran wil niets van hem weten. Hij geeft haar een tijdschrift waarin een gedicht van hem is gepubliceerd, en vraagt haar uit naar de film, maar ze zegt dat ze al wat anders te doen heeft. Hij wandelt pissig uit beeld.
Weer zien we Vermond: Men wil testen op Stu, maar die eist een dokter te spreken voor hij ook maar iets toelaat. In een luchtdicht pak, met aparte beademing komt Dr. Denninger binnen. Hij wil niet eens de hand van Stu schudden. Stu wordt niets wijzer, en dreigt het pak van de arts lek te prikken, maar laat hem uiteindelijk gaan.
En dan maken we verder kennis met Nick. Hij loopt over een donkere weg en wordt aangevallen en beroofd door 3 gasten. Ze slaan hem in elkaar, en gooien hem voor een naderende auto. Deze stopt gelukkig wel op tijd. Nick droomt over een maïsveld, en hij kan horen en spreken. Hij hoort Mother Abigail, die uitlegt wie ze is en waar ze is: Hemingford Home in Nebraska. Ze vraagt hem naar haar toe te komen, en voort te maken omdat er “storm op til” is. Hij schrikt daarna wakker: in een gevangenis maar de deur is open. Hij gaat op verkenning uit en maakt kennis met de sheriff en de dorpsarts. Hij schrijft voor ze op wat er is gebeurd, en kan een van de daders omschrijven doordat deze dezelfde ring droeg als de sheriff. Dit blijkt de zwager van de sheriff te zijn: Ray Booth.
Stu, nog steeds opgesloten in Vermond, ziet Generaal Starkey op tv ontkennen dat er zoiets bestaat als de ‘supergriep’. Dietz, een collega van Denninger, komt binnen en brengt een cavia mee. De cavia is volledig gezond, terwijl deze al 3 dagen dezelfde lucht inademt als Stu. Hij gebiedt dat de tests door moeten gaan, en meld dat alle anderen uit Arnette dood zijn. Stu bedreigt Dietz, en hoest een paar keer. Iedereen schrikt enorm en trekt zich terug, en Stu legt uit dat hij dit deed om hen te laten schrikken en ze menselijker met hem om moeten gaan.
Larry belt met Arlene. Zijn plaat doet het goed, en is alweer gestegen in de top 50. Hij wil terug naar LA maar Arlene raadt hem dit af vanwege de griep, en omdat de ziekenhuizen volstromen in LA. Hij botst, als hij het café weer uit loopt tegen de “Ratman” op, die hem dit voor deze ene keer vergeeft. Buiten loopt een kerel met een bel te schreeuwen dat iedereen zijn doden naar buiten moet brengen en dat het onheil nadert. Als hij Larry ziet zegt hij “hij komt je halen, de man zonder gezicht.”
Een rode auto rijdt nogal asociaal over de weg. ZZ-top komt uit de luidsprekers. Tijd voor een overval zeggen twee kerels tegen elkaar. Er zit een raaf op de mast. Al schietend gaan ze een restaurant binnen, maar het gaat mis. Een van beiden wordt doodgeschoten, en alleen Lloyd overleeft. Hij rent naar buiten, maar de politie is al ter plaatse en hij wordt gearresteerd. Hij ziet iemand op de mast zitten, maar de anderen zien alleen de raaf. De man is Randall Flagg, maar dat weten we dan nog niet.
Journalisten hebben beelden gemaakt van lijkverbrandingen en zieke mensen. General Starkey geeft opdracht koste wat het kost deze beelden in beslag te nemen. We zien het leger een aantal journalisten tegenhouden, en ook vermoorden in Wyoming.
We gaan weer terug naar Nick. Hij is inmiddels als hulpsheriff aangewezen, omdat de eigenlijke sheriff ziek naar huis is gegaan. De drie mannen die hem hebben gemolesteerd zitten in de bak. Hij geeft ze te eten, maar krijgt door Ray de milkshake naar zijn hoofd gegooid. Op dat moment komt de dokter binnen, die weet te melden dat de sheriff is overleden en hij naar zijn huisje in de heuvels wil gaan. Nick voelt zich echter verantwoordelijk voor de mannen, die hem beloven met rust te laten als hij ze laat gaan. Een van de drie is op sterven na al dood op dat moment. Ray en zijn vriend worden vrijgelaten, en Ray spuugt Nick in zijn gezicht en bedreigt hem. Nick heeft echter een pistool en weet Ray naar buiten te werken.
Larry rijdt toch maar weer terug naar zijn moeder. Het is een enorme troep in de straat, hij hoort schieten en er staan brandende auto’s. Zijn moeder ligt doodziek voor de deur en hij legt haar op bed, waar ze na een waarschuwing over de donkere man, overlijdt.
In LA is het een enorme troep. Er zijn rellen aan de gang en mensen schieten op van alles en nog wat. Winkels worden leeggeroofd. We zien de onheilvoorspeller met zijn bel weer door de straten lopen.
Generaal Starkey heeft ondertussen lang naar de beelden van dode mensen in het laboratorium zitten kijken en voelt zich schuldig. Hij spelt een briefje schuldig op zijn uniform en schiet zichzelf dood.
Nick heeft een fiets weten te bemachtigen, en rijdt door het dorpje. Hij ziet de dokter dood in zijn auto zitten en wil hem toedekken met een jas als hij in de lak van de auto een weerspiegeling ziet. Ray wil hem aanvallen, en Ray ziet er niet al te gezond meer uit. Ze vechten en het pistool gaat af en doodt Ray. Nick gilt.
We keren terug naar het huis van de familie Goldsmith. Pa ligt ziek op bed en krijgt toast en soep van Franny. Ze zetten de radio aan om naar Ray Flowers te luisteren. Er is maar een onderwerp: de supergriep ofwel captain Trips. Bellers vertellen in het programma wat zij bij hun in de omgeving meemaken: verbranden van lijken en het leger dat de boel bezet houdt. Tijdens de uitzending breekt het leger de studio binnen, en schieten Ray Flowers dood als ze weigert te stoppen met de uitzending.
Het is donker, en we zien Flagg op de weg lopen. Een hertje dat zich op de weg durfde te begeven wordt door Flagg ‘doodgeschoten’. Net als een kind maakt hij van zijn vingers een pistool en ‘schiet’. We zien ook hoe de onheilvoorspeller door Flagg wordt vermoord als hij, op dezelfde manier als met het pistool, met zijn hand het hart van de man samenknijpt.
Stu loopt in het maisveld. Abigail waarschuwt hem: hij moet maken dat ie ontsnapt omdat hij het anders niet zal overleven. Hij schrikt wakker en de deur gaat open. Dietz komt zonder beschermende kleding, en zwaar ziek zijn kamer binnen met een pistool achter de rug. We zien beelden van de rest van het centrum: iedereen is dood. Na een gevecht, waarin Stu Dietz uiteindelijk doodschiet, is Stu eindelijk vrij. Langs alle doden heen loopt hij naar buiten, en ziet een visioen van Abigail Freemantel die hem vraagt naar haar toe te komen. Op het naambord van het centrum in Vermond zien we staan: “all dead here”.
Franny zit huilend en zingend (Amazing grace) op het bed haar vader in een stuk canvas te naaien. Harold komt al toeterend aan bij het huis, en kan haar nog net helpen om haar vader naar beneden te dragen en te begraven. Hij denkt dat het wel heel speciaal is dat zij samen de enige overlevenden in hun dorp zijn. Hij wil naar Stovington, naar het centrum voor ziekten. Ze besluiten op de motor te gaan, omdat de wegen geblokkeerd zijn. Franny heeft toen ze op zoek was naar het canvas een platenspeler op batterijen gevonden, en ze draaien een plaatje. De stroom is dan al uitgevallen en ze drinken lauwe limonade. Terwijl de muziek speelt zien we beelden van doden in de schemering.
Dan is het ochtend, en we zien Larry schreeuwen in de stad. Hij vind Nadine op een bankje bij de trappen waar de onheilvoorspeller dood ligt. Ze gaan een leeg restaurant in waar Larry kookt, maar waar ze geen hap eten omdat er buiten geschoten wordt. Nadine slikt nog maar eens een pil (ze zal later verslaafd blijken) en ze besluiten andere overlevenden te gaan zoeken. Larry legt uit dat hij naar Hamingfordhome wil, en vertelt over zijn visioen. Nadine zegt nooit te dromen, maar we horen Flagg tegen haar praten.
In de gevangenis zit Lloyd met zijn beker tussen de tralies te rammen. Iedereen om hem heen is dood en hij heeft honger. Hij tilt het matras op, en laat zijn noodvoorraad zien: een dode rat.
Trashcanman huppelt het liedje van Larry zingend langs de rails in Indiana. Het is duidelijk dat hij zelf niet helemaal spoort. Hij klimt bovenop een silo bij een olieraffinaderij en laat dynamiet in de tank zakken. Hij hoort plagende stemmen van vroeger, en Flagg zeggen dat al die mensen dood zijn en dat hij moet rennen. Hij maakt dat hij van de silo afkomt. Als de boel in vlammen opgaat en ontploft gilt hij op veilige afstand van vreugde. Flagg belooft hem hoofd pyromaan te maken als hij naar hem toekomt. Een raaf kijkt toe.
Dan zien we dezelfde raaf bij Mother Abigail, die dankzij een paar pruimen net van het ‘huisje’ afkomt. Ze praat in zichzelf en tegen God en ziet op tegen de zware taak die zij voor zich ziet. Ze zit op de veranda wat op haar gitaar te spelen als ze ratten in het maïs ziet, en opeens Flagg ziet staan. Flagg waarschuwt haar de mensen die naar haar toe komen niet te ontvangen en geeft haar een visioen waarbij haar handen zouden bloeden. Ze bidt, en het visioen verdwijnt weer, maar ze stemt nu wel in met de zware taak die voor haar ligt.
Lloyd hoort voetstappen en de deur in zijn gevangenis. Flagg houdt zijn handen aan de tralies, een flits, en de deuren gaan voor hem open. Lloyd belooft hem alles te doen wat hij maar wil voor zijn vrijlating. Flagg maakt daar gebruik van door hem zijn voorman te maken, en hem te beloven dat hij revanche mag nemen op de mensen die nooit wat voor hem gedaan hebben. Als Lloyd hem niet in de steek laat zal Flagg hem vrijlaten. Natuurlijk beloofd Lloyd dat. Flagg geeft hem een zwarte glimmende steen om bij zich te dragen.
Bij de Lincolntunnel staan rijen auto’s met lijken. Vliegen zoemen in het rond. Larry en Nadine zijn naar de tunnel gelopen, om zo uit LA te komen, en naar Jersey te gaan. Nadine besluit dat ze toch de tunnel niet in kan vanwege claustrofobische gevoelens. Als ze alweer een pil wil nemen pakt Larry deze af en gooit ze richting de tunnel. Ze slaat hem in het gezicht en loopt weg. In eerste instantie wil hij haar nog achterna, maar als hij hoort schieten gaat hij in zijn eentje de tunnel in. Hij loopt echter naar de lijken te kijken, en als hij denkt dat een lijk tegen hem praat laat hij zijn zaklamp vallen, en even later ook zijn aansteker. Hij doet de lichten van een auto aan, maar die doven alweer gelijk. Als hij iemand achter zich hoort schiet hij zijn pistool leeg, maar het blijkt Nadine te zijn. Ze belooft hem te stoppen met de pillen, en ze gaan samen door de tunnel. Ook aan de andere kant van de tunnel staat een file van auto’s, maar Larry kust de grond en ze zijn blij in Jersey te zijn.
Op een bruggetje in een prachtig landschap zit Glenn Bateman te schilderen. Onderwijl zingt hij verschrikkelijk vals, het liedje van Larry “Baby can you dig your man”. Stu Redmann loopt in de buurt en komt op het geluid af. Ze verkennen elkaars bedoelingen en sluiten zich bij elkaar aan, samen met Kojak de hond.
In een tentje liggen Larry en Nadine elkaar op te vrijen. Maar Nadine stopt halverwege omdat ze het niet kan, en meer tijd nodig heeft zegt ze. Het is niet de schuld van de dromen legt ze uit aan Larry, ze wil gewoon wat meer tijd.
Ze vallen in slaap, en Larry droomt weer van Mother Abigail die met haar gitaar op de veranda zit. Nadine echter, heeft het koud, en ze droomt van Flagg. Flagg zegt haar dat ze aan hem is beloofd, en dat ze veilig is zolang ze haar geest voor de oude vrouw kan verbergen. Ook wil hij dat ze Larry verlaat, want zodra als ze zich bij Flagg aansluit zullen ze gaan trouwen. Zijn ogen worden zwart en Nadine schrikt wakker.
Als Larry wakker wordt is Nadine verdwenen. Er ligt een afscheidsbriefje, waarin ze aangeeft dat het toch aan de dromen ligt, en nooit met Larry mag slapen.
In de hoofdstraat van een dorpje zien we allerlei paspoppen, aangekleed en uitgestald alsof het een feest is. Windmolentjes, paraplu’s als versiering in de bomen gehangen, de hele straat is versierd. Verwonderd rijdt Nick met zijn fiets op de stoep en kijkt rond. Hij ziet de lange blonde kerel in zijn overall niet staan, botst tegen hem op en komt met een smak op het trottoir neer. Tom, lichtelijk achterlijk, kan Nick’s briefjes niet lezen maar het blijkt dat ze elkaar wel vertrouwen. Tom denkt dat iedereen naar Kansas is gegaan, omdat het dorpje zo saai is. Iedereen behalve zijn moeder, die hij zelf heeft begraven nadat ze is doodgegaan aan de griep. 
Geen van beiden kan auto rijden, en Nick scharrelt een fiets voor Tom op. Als Tom vraagt of ze naar Kansas gaan schud Nick van nee, en Tom neemt automatisch aan dat ze dan naar de zwarte vrouw op de veranda gaan. Nick is zeer verbaasd dat ze dezelfde droom blijken te hebben. Tom vindt alles goed, als ze maar niet naar die kerel waarover hij ook heeft gedroomd gaan. Samen gaan ze op pad naar Nebraska. M-O-O-N, that spells Nebraska.
Stu staat weer in het mais, en Mother Abigail vertelt hem dat hij, als ze al weg zijn uit Hemingfordhome, ze naar Boulder Colorado moeten gaan. Stu praat erover met Glenn, en ze besluiten samen op pad te gaan, op zoek naar Mother Abigail. Glenn weet dat de kerel waarover ze ook dromen de naam Flagg heeft, en dat deze niet veel goeds in de zin heeft. Terwijl ze zo zitten te praten horen ze motors aankomen: Harold en Franny komen aan. Harold is heel achterdochtig, en lijkt bang dat Stu zijn vriendin wil afpakken. Hij wil naar Stovington in Vermond en gelooft Stu niet dat dit een verloren zaak is. Toch gaan ze erheen, en Harold komt al kotsend naar buiten.
Trashcanman zit met zijn buggy in een lift en gaat naar beneden. De deuren gaan open… hij zit in een bergruimte voor raketten, en neemt er eentje mee in een aanhangertje.
In Las Vegas spoelen ze Nadines bloed van de stoep. Lloyd hoort van Witney dat een paar mensen naar Zuid Amerika willen gaan, om te vergeten dat ze zich ooit bij RF hebben aangesloten. Hij legt uit dat hij moet blijven.
Tom hoort stemmen. Een paar mannen zitten bij een vuur. Maar het zijn er meer dan een, en dus schuilt hij.
Onze vier dappere mannen zijn nog steeds onderweg. Ze komen bij een stuk waar over een flinke breedte het asfalt is weggeslagen. Ze rennen naar beneden. Naar boven wordt moeilijker want het is er supersteil.
Stu gaat als eerste, en net als hij roept dat het een “eitje” is glijt hij uit en valt het hele eind naar beneden. Resultaat: een open botbreuk. Ze spalken het. Glenn heeft in een touringcar wat blikjes cola gevonden, en hij geeft dat met een pil die hij heeft voor zijn artritis aan Stu tegen de pijn. Ze willen een draagbaar maken, maar Stu wil niet meer mee. Hij herinnert hen aan wat Mother Abigail heeft gezegd. Larry heeft het er erg moeilijk mee. Glenn geeft al zijn artritispillen aan Stu, en meldt er nog bij dat 3 of 4 tegelijk waarschijnlijk fataal zullen zijn.
En zo blijven Stu en Kojak de hond achter. Kojak haalt hout, en vangt konijnen. Stu zit er in de beschutting van een auto, en hoest steeds meer. Hij denkt dat hij nu eindelijk Captain Trips heeft opgelopen.
Glenn, Larry en Ralph lopen verder. Er is een wegversperring opgeworpen en ze worden opgewacht. Ze vragen waar de vierde man is gebleven, en laten daarmee merken op de hoogte te zijn. Na wat stoerdoenerij worden ze, precies zoals ze wilden, naar Las Vegas gebracht. Daar worden ze in de gevangenis opgesloten. Glenn ziet er kakkerlakken, en praat in zichzelf. Dan trapt Flagg de kakkerlak dood. Hij vraagt naar Glenn’s artritis en bied hem aan verder te leven zonder pijn. Maar Glenn weigert. Flagg geeft Lloyd opdracht om hem dood te schieten, en dat doet hij. De andere twee, die verderop zitten opgesloten in cellen naast elkaar horen de schoten en bidden met elkaar.
Mother Abigail maakt Stu wakker. Hij moet naar boven klimmen, terug waar hij vandaan kwam, en hij moet opschieten. Bovenaan blijft hij terug glijden, en dan opeens is Tom er. Hij steekt zijn hand uit en helpt Stu naar boven. Hij legt uit dat Nick in zijn dromen tegen hem praat, want dat kan hij dan, en dat Nick ‘m deze kant op heeft gestuurd.
In een wagen waar aan alle kanten bewakers opzitten worden Larry en Ralph naar een plein geleid. Daar staat het vol publiek. Ratman slaat de gitaar van Larry aan stukken. Op het plein staan hoefijzers met een kruis erin, waaraan beiden worden vastgebonden met kettingen. Randall Flagg komt ten tonele en wordt door het publiek toegejuicht. Larry roept: “Onthoud wat je ziet: straks is het jouw beurt” tegen het publiek. Flagg leest voor dat ze zullen worden gevierendeeld. Witney staat op, en wil protesteren, maar wordt door Flagg met zijn vinger geëlektrocuteerd. Schokkend valt hij neer.
Trash ziet er slecht uit. Zijn haar is weg, en de vellen hangen erbij. Hij komt aan in Las Vegas, met de bom achterop. Het publiek dat er staat voor de berechting van Larry en Ralph maakt ruim baan..
Julie Laurie vindt het allemaal niets, en wil vluchten, maar struikelt over Witney en wordt daardoor ook geëlektrocuteerd. Randall Flagg stuurt Lloyd op Trash af, met de bedoeling hem weg te sturen. Trash vertelt vol trots dat hij een Atoombom heeft meegenomen. De mensen deinzen terug.
Dan opeens komt het gezicht van Mother Abigail in een “wolk” naar voren. Ze verandert in een hand die de atoombom oppakt. “Kom maar thuis” zegt ze tegen Ralph en Larry. Dan gaat de bom af.
Stu en Tom zien vanaf de heuvel waar Stu naar boven is geklommen de enorme ontploffing. Dan gaan ze op pad. Ze hebben een auto gevonden, maar Stu hoest verschrikkelijk. Ze zijn in een motel en Tom probeert Stu wat te laten eten. Het is duidelijk dat hij zich enorme zorgen maakt en bang is dat Stu doodgaat. Dan ziet hij Nick, die hem aan pillen voor Stu helpt. De tijd verstrijkt, en Tom zit op een bankje voor het motel te huilen omdat hij zich niet kan herinneren hoe Nick er uit zag. Stu en Kojak komen naar buiten. Stu is weer opgeknapt. In een auto met een sneeuwmobiel op een aanhanger gaan ze onderweg naar huis.
Teddy staat op wacht. Hij staat net te vertellen dat hij niet begrijpt waarom ze nog de grenzen moeten bewaken, aangezien in de winter niemand in zijn hoofd zal halen om naar Boulder te komen. Dan horen ze de sneeuwmobiel aankomen en totdat ze weten dat het goed volk is houden ze hun geweren in de aanslag.
“Je bent het werkelijk!”
Stu wil zo snel mogelijk naar Franny, maar Teddy draalt. Hij weet niet hoe hij het Stu moet zeggen. De baby is ziek: de griep…
Stu is bij Fran, die eerst even denkt dat ze droomt. Ze praten over de baby, en dat deze de ochtend waarschijnlijk niet zal halen.
Dan komt de dokter binnen. Hij meldt dat de baby het waarschijnlijk wel gaat halen: het gaat al een stuk beter met haar. Ze gaan bij haar kijken. Aan het kaartje op de wieg zien we dat het kind Abigail Goldsmith heet.
L
ucy en Joe komen naar het ziekenhuis en verwelkomen Stu. Ze heeft al gehoord wat er met Larry is gebeurd, maar ze vertelt Stu dat ze zwanger van hem is. Fran huilt om de anderen die de reis niet hebben overleefd.
Dan zien we in een “wolk” Mother Abigail bij de baby zweven. Ze verwelkomt de baby. Terwijl de muziek doorloopt zien we alle gevallenen in beeld.
“Kunnen mensen veranderen?” vraagt Stu. Fran weet het niet, maar ze zegt:” Kleine Abigail zal het wel weten”.
